- Door
- Rashid Niamat
- geplaatst op
- 8 oktober 2009 08:05 uur
Iedereen die actief is in de hostingbranche kent de verzoeken van klanten om bij registratie van een domeinnaam een andere naam te mogen gebruiken. Tot voor kort waren er twee mogelijkheden. Je vulde als hoster je eigen gegevens in, of je verzon een naam. En nog even los van de vraag of dat was toegestaan op die manier hebben vele partijen klanten op die manier kunnen helpen.
Door tal van redenen zijn registrars de laatste jaren kritischer gaan kijken naar deze vorm van klantenservice. Zelf heb ik met één van die redenen een persoonlijk ervaring.
In de jaren dat ik werkte voor een grote access -en hostingprovider was het nog niet toegestaan dat particulieren een .NL naam zelf registreerden. Net als enkele concurrenten dachten we daar een simpele oplossing voor gevonden te hebben. We registreerden de gewenste domeinnaam als 2e domeinnamen (red: in het verleden werden de gegevens van de éérst geregistreerde .nl-domeinnaam aan elke volgende geregistreerde .nl-domeinnaam gekoppeld). De consument lieten we een contract tekenen waarin hij de naam weer van ons huurde. Uiteraard in combinatie met een ADSL account en doorroutering van de personal home page naar de domeinnaam, want dat was beter voor de omzet.
Naar deze constructie was veel vraag. In de eerste week na de lancering werden er zo meer dan duizend domeinnamen geregistreerd. Niet allemaal .NL namen maar vooral veel generieke TLD’s. Zelfs toen het na 2003 mogelijk werd voor particulieren een .NL te registreren, bleef het een dienst waar veel klanten om vroegen.
Als Admin-c voor het hoofddomein werd ik zo uiteindelijk mede verantwoordelijk voor 30.000 domeinnamen. Dat leverde soms wat extra werk op als een klant meende “zijn” domeinnaam te kunnen verhuizen, maar in de regel viel daar wel een mouw aan te passen.
Het werd minder leuk voor mij toen ik in 2007 mijn toetsenbord in de wilgen hing en elders ging werken. Ondanks het feit dat ik alle collega’s, afdelingen, registrars en registry’s maanden van te voren al had ingelicht en had verzocht mijn naam als Admin-c te vervangen door een opvolger gebeurde er niets.
Mijn zakelijk telefoonnummer werd nog wel in tal van WHOISsen stond vermeld maar bestond niet meer. Om die reden gingen talloze vermeende houders, potentiële kopers, collega hosters en zelfs handhavers op zoek naar mij. Dat leverde mij en mijn familieleden tal van vervelende en soms ook boze telefoontjes en e-mails op. Uiteraard bijna altijd op ongelegen momenten en geen rekening houdend met het feit dat ik ook wel eens in het buitenland zit met enkele uren tijdsverschil.
Toen ik de afgelopen maanden hosters interviewde werd mij regelmatig de vraag gesteld, waarom ik nog zoveel domeinnamen beheer. Ik beheer ze niet, het lijkt er helaas op alsof ik er niet meer vanaf kom. Wat ik daarmee wil aangeven is: Als je diensten of producten bedenkt, maak dan ook de inschatting of ze je niet blijven achtervolgen als je vertrokken bent.