- Door
- Rashid Niamat
- geplaatst op
- 23 februari 2012 08:01 uur
Verkondigen dat de internetsector in het verleden erg gevoelig was voor hypes, is het intrappen van een open deur. Het is een sector die de afgelopen periode meermaals over de volle breedte bewust hypes heeft gepromoot. En waarom dat gebeurde laat zich onder andere verklaren als je de moeite neem de internetzeepbel van begin deze eeuw – en vooral het uiteenspatten ervan – te bestuderen.
Na die zeepbel leek de markt voorgoed genezen te zijn. Nooit meer zouden beleggers, it-bedrijven en journalisten de fantasierijke verhalen van leveranciers, uitvinders of financiers nog klakkeloos geloven. Alleen gedegen businessplannen maakten nog enige kans, de rest werd minimaal argwanend bekeken. Anno 2012 is die houding voor een groot deel al weer verdwenen. Men lijkt vergeten te zijn wat er mis kan gaan, waarbij wel moet worden opgemerkt dat er inmiddels mechanismen zijn om zeepbellen sneller op te sporen. De beurskoersen van LinkedIn en Groupon zijn een bewijs voor die laatste stelling.
Wat er echter niet mee voorkomen wordt, is dat er nog steeds stelselmatig acties zijn die lijken op het aanjagen van een hype. Cloud is daarvan een voorbeeld. Inmiddels is er zoveel geschreven en geroepen over cloud en de grenzeloze voordelen die het biedt dat potentiële ontvangers van de boodschap kopschuw zijn geworden. Meer dan dat, ze weten zich in een aantal gevallen ook heel goed te wapenen tegen alle promo-praat door het stellen van gerichte vragen, waarmee de achilleshiel van het aanbod wordt blootgelegd (privacy en landsgrenzen bijvoorbeeld).
Die trend – bot geworden communicatie gebaseerd op techniek die botst op kritische en fundamentele vragen – is niet alleen fascinerend om te volgen. Het leidt er ook toe dat je eerder doorkrijgt dat er weer andere manieren opduiken om de hype cloud onder de aandacht te brengen. Want als het niet linksom lukt, dan gaan we rechtsom. Daarom kijk ik ook met de nodige verbazing naar de presentaties en verhalen waarbij BYOD wordt geprezen als een moderne en noodzakelijk component van de werkende mens en dat die echt het beste tot zijn recht komt in multiflexibele omgeving … cloud dus.
Bijzonder aan de combinatie cloud-BYOD is dat er feitelijk twee diensten worden gekoppeld die allebei nieuw heten te zijn. Maar klopt dat wel? Is cloud niet een logische doorontwikkeling van virtualisering en is BYOD niet een containerbegrip voor mobiele devices en het gevolg van de ‘gadgetisering’ van de samenleving? En als dat zo is, is het dan wel slim die twee zo nadrukkelijk aan elkaar te koppelen?