- Door
- Rashid Niamat
- geplaatst op
- 11 maart 2010 08:01 uur
Naar aanleiding van mijn vorige column over de Britse plannen voor breedband ben ik op zoek gegaan naar vergelijkbare plannen in andere Europese landen. De speurtocht leverde weinig concreets op. Er bestaat een Europees streven om breedband in alle huishoudens te krijgen maar de uitwerking is aan de lidstaten.
Ik vond geen overheidsplan om alle Nederlandse huishoudens op breedband te krijgen. Wellicht is dat niet nodig, want volgens het CBS heeft bijna 80% van de huishoudens beschikking over een breedband aansluiting (bron: p18). De theoretische breedband dekking in Nederland ligt nog hoger. Een deel de resterende 20% huishoudens kan het wel krijgen maar ziet daar van af.
Scrollend door het CBS rapport De digitale economie 2009 las ik nog dat het aantal bedrijven met breedband de afgelopen jaren stabiel is. 86% van de bedrijven geeft aan een breedband verbinding te hebben. Wat voor soort breedband wordt niet uitgelegd en daar verbaasde ik me over.
Ik had namelijk gehoopt op meer cijfers over de uitrol van glasvezel in Nederland. Aan de ene kant hoor en lees ik namelijk mooie verhalen over woonwijken die tot in de meterkast glas hebben. Aan de andere kant zie ik regelmatig berichten dat lokale initiatieven te weinig inschrijvers halen en daardoor worden afgeblazen.
Bindende toezeggingen van de afnemers zijn voor dit soort kostbare vraagbundelingstrajecten noodzakelijk. Maar hoe krijg je als aanbieder van glasvezel die toezeggingen nou binnen?
Het verglazen van woonwijken lijkt me duidelijk. Kwestie van lokale marketing en het ondersteunen van enthousiaste gebruikers die early adopter willen zijn. Bij de uitrol van adsl en coax internet hebben partijen daar veel ervaring mee opgedaan.
Voor het verglazen van bedrijven werkt dat niet. Vraagbundeling in de zakelijke markt is lastig te realiseren. Bedrijven hebben om te beginnen andere contracten voor het ip-verkeer dan consumenten. Daarnaast verschilt het gebruik tussen bedrijven meer dan bij consumenten.
Gevolg, veel projecten om bedrijven collectief op glas te krijgen blijven hangen in de inventarisatie fase, helemaal nu het bedrijfsleven voorzichtig omgaat met de centen.
Van de Nederlandse overheid en Europa is trouwens geen oplossing te verwachten. Tot op heden is alleen maar afgesproken dat alle huishoudens breedband moeten hebben. Vergelijkbare doelen zijn niet gedefinieerd voor het bedrijfsleven, laat staan dat er een lans wordt gebroken voor verglazing.
Zonder die steun in de rug zie ik vooralsnog geen toename van succesvolle collectieve glasacties voor het bedrijfsleven. Of zie ik dat te somber in?
