- Door
- Vraag het Mr. Ras
- geplaatst op
- 18 november 2011 08:06 uur
Op 1 december wordt de Wet Van Dam van kracht. Contracten met consumenten mogen dan niet meer zomaar stilzwijgend worden verlengd. Na een stilzwijgende verlenging worden ze per maand opzegbaar. Wie ook domeinnamen registreert voor consumenten, moet die per jaar inkopen. En daar zit nog een lastig probleem. Voor ISPam heeft ICTRecht een serie artikelen geschreven waarin de wet wordt uitgelegd en de gevolgen worden beschreven die de wet heeft voor hostingbedrijven. Deze week deel 4.
Een domeinnaam valt, net als alle andere producten en dienstverlening, onder de Wet Van Dam. Wordt een contract voor het actief houden van een domeinnaam dus stilzwijgend verlengd, dan kan de consument na deze verlenging op elk moment met maximaal een maand opzegtermijn besluiten dat hij de domeinnaam niet meer wil.
Nu is dat op zich geen probleem – een domeinnaam afkoppelen is zo gebeurd – maar de consument heeft dan wel recht op restitutie van het te veel betaalde. Als hij voor een jaar domeinnaamregistratie vooruit heeft betaald, en hij zegt na vier maanden op, dan moet hij 8/12e van het domeinregistratiebedrag terugkrijgen. En voor de hoster is dat vaak lastig, want hij moet de domeinnamen per jaar inkopen en hij krijgt géén restitutie van 8/12e van zijn domeinregistratiepartij.
Registries
Het is nog niet duidelijk hoe registries hiermee om zullen gaan. Van internationale registries hoef je weinig te verwachten: de Wet Van Dam is specifiek Nederlands en daar gaan GoDaddy, Tucows of Network Solutions echt geen rekening mee houden. De SIDN zal als Nederlandse partij wél met een regeling moeten komen – ook hún contracten met consumenten worden hierdoor getroffen immers. Het is helaas nog niet duidelijk wat de SIDN precies gaat doen.
Er zijn verschillende opties denkbaar:
– Factureer domeinnamen vooraf en betaal het restant terug bij tussentijdse opzegging. Dit geeft de nodige overhead maar het is wel het meest overzichtelijk.
– Factureer domeinnamen achteraf. Dit geeft de minste overhead, omdat je hoe dan ook maar één factuur hoeft te sturen voor de domeinnaam en nooit hoeft te restitueren. Het verschil tussen de prijs aan de consument en de prijs aan je eigen leverancier zul je zelf moeten dragen.
– Factureer domeinnamen per maand, gebaseerd op 1/12e van je oude prijs. Zo betaalt de consument nooit te veel en hoef je niets te verrekenen of terug te betalen achteraf.
-Verleng domeinnamen alleen expliciet. Oftewel, meld de klant tijdig voor afloop van de registratieperiode dat zijn domeinnaam gaat vervallen en vraag hem expliciet een vakje aan te vinken of andere instructie te geven om te verlengen. Bij zo’n expliciete verlenging geldt de Wet Van Dam niet en mag je dus per jaar verlengen, zonder tussentijdse opzegmogelijkheid. Wie niet verlengt, is zijn domeinnaam kwijt. Maar via de quarantaineperiode kan een consument zich nog bedenken.
Creatieve oplossing
Ook wel geopperd wordt het idee om de kosten van domeinnamen anders te noemen. Zo zou je het jaarbedrag nu als ‘administratiekosten’ of ‘setup fee’ kunnen presenteren. Je krijgt dan een domeinnaam zonder maandkosten maar je moet elk jaar één keer een bedrag betalen om de DNS geconfigureerd te krijgen. Deze creatieve optie gaat niet in tegen de letter van de wet, maar het risico dat een rechter dit toch een truc vindt en ongeldig verklaart, is niet uit te sluiten.
Dit is het vierde en laatste artikel uit de serie van ICTRecht over de Wet Van Dam. Lees ook de eerdere artikelen over dit onderwerp. Het eerste artikel is hier te lezen, het tweede hier en het derde hier.