Opinie: kant-en-klaar datacenter is al achterhaald

Dat probleem is er niet in de prefab datacenters die al dan niet in kant-en-klare containers worden afgeleverd. Allemaal met geïntegreerde componenten, alles volledig op elkaar afgestemd: kwestie van stroom erop en het werkt. Het grote voordeel van converged infrastructure. Het levert volgens het artikel een enorme bron van besparingen op. Allereerst door de besparingen op de infrastructuur zelf: “Begrijpelijk, een prefab gebouwd systeem is gewoon veel goedkoper dan een op de bouwplaats samengebouwde constructie van afzonderlijk bestelde componenten. De rest is verdeeld over beter IT-productiviteit (IT-staf) en een hogere gebruikersproductiviteit (beschikbaarheid).”

Dan is er nog de besparing op het feit dat de IT-afdeling zich niet meer druk hoeft te maken om de systeemintegratie. “Er is immers slechts één servicenummer te bellen als iets niet goed functioneert. Daarnaast zijn upgrades reeds in de fabriek getest op de hele configuratie en geven dus geen onvoorspelbare storingen, die normaal gesproken extra veel IT-inzet vergen. Maar omdat de continuïteit van het systeem als geheel wordt verbeterd, plukt ook de gebruiker hier de vruchten van. Het mes snijdt aan twee kanten”, aldus Timmerman.

De uitsmijter van het verhaal: “De tijd van het op de datacentervloer in elkaar knutselen van een scala aan componenten van vele leveranciers, lijkt ten einde te komen. De voordelen zijn zo evident dat voor de standaardservices van het datacenter deze keuze een ‘no brainer’ aan het worden is. Blijft over een deel legacy en/of bijzondere systemen die (nog) niet kunnen worden vervangen. Maar dat is slechts een kwestie van tijd. Kleine snel leverbare geïntegreerde datacenter-units hebben de toekomst. Op naar het kant en klare datacenter!!”

Kapitaalvernietiging
Nee. Om te beginnen: het feit dat datacenters een zooitje zijn geworden, is niet alleen iets van de datacenterleveranciers zelf – hetzij intern, hetzij extern. Sterker: de meeste datacentermanagers zouden niets liever willen dan een homogene omgeving met alles-zo-veel-mogelijk-van-een-smaak. Dat is ze niet gegund. Om diverse redenen, maar het begint bij de afnemer. De klant. Door het aanbestedingsbeleid worden marktpartijen gedwongen om naar de meest kostefficiënte oplossing te kijken. Dat is niet noodzakelijkerwijs kwalitatief de beste oplossing. En dan zijn er ook nog klanten – de overheid incluis – die doorgaans al bestaande contracten hebben met ofwel hardware- of softwarebedrijven. Een datacenterleverancier, maar ook een IT-afdeling, heeft daar domweg mee te werken. Al was het maar omdat het afkopen van contracten of licenties een enorme kapitaalvernietiging is.

Dat lossen we niet op door nu massaal om te schakelen naar kant-en-klare datacenters. Nog los van het feit dat er altijd legacy zal bestaan. De reden is vaak heel banaal. Dan gaat het niet zelden om een applicatie die specifiek voor een bedrijfsproces is ontwikkeld, speciaal voor dat ene bedrijf. Simpelweg omdat er jaren geleden geen generieke oplossing was voor dat proces. Het vervangen van die applicaties zijn monsterklussen en raken niet zelden de kernprocessen van een bedrijf. Maar vooral: omdat het zulke specifieke software betreft, customized voor dat ene bedrijf, is het voor een marktpartij niet interessant om er een generieke oplossing voor te maken. Dat wordt dan maatwerk. En maatwerk is synoniem voor gierend duur. Waarna bedrijven, zeker in moeilijke economische tijden, al snel besluiten om dit soort legacy maar in leven te houden.

Uren
Kant-en-klare datacenters hebben helemaal geen toekomst. Wie zit er te wachten op foeilelijke containers achter zijn pand? En dan nog: je hebt dan nog steeds een IT-afdeling nodig om ook dat datacenter te beheren. Het zal beheerd moeten worden, linksom of rechtsom. En laten mensuren nu eens de grote kostenpost zijn in het IT-beheer. De infrastructuur kost niets meer tegenwoordig. Het gaat om het beheer van die infrastructuur – en de applicaties, niet te vergeten. Een gebruiker ziet een applicatie, niet de machine die eronder zit. Dat beheer kost tijd. En dus geld. Hoe je daarop bespaart? Door het uit te besteden.

Het is 2012. Het is het begin van het cloud-tijdperk. Ook voor grote bedrijven is het straks kinderlijk eenvoudig om online de benodigde capaciteit bij een IaaS-provider af te nemen. Of zelfs hele platformen inclusief de gewenste software. Met een SLA waarin uptime, beschikbaarheid en de flexibiliteit zijn gegarandeerd. Flexibiliteit. Wat heb je aan een container met dertig machines als je er maar drie gebruikt? Dat is niet meer van deze tijd: pay as you use en dat is precies hetgeen de cloud belooft. En dan nog zullen er integrators nodig zijn om die legacy aan de cloud te knopen. Geen moederlief die daaraan wat gaat doen.

Een bedrijf moet geen eigen datacenter meer willen hebben. Zo’n bedrijf moet doen waarvoor het is opgericht. Schoenen verkopen. Auto’s fabriceren. Zorgen dat iemand zijn bankzaken goed kan regelen. IT is een middel. Geen doel. En al helemaal niet iets waar je je als ondernemer druk om wilt maken. Laat staan dat je vanuit je lederen stoel naar een metalen doos bij de achterdeur wilt kijken.