- Door
- Arnout Veenman
- geplaatst op
- 21 januari 2013 12:50 uur
Ongelimiteerde hosting maakt de tongen in de hostingbranche los. Een van de opmerkingen die redelijk vaak voorbij kwam in de discussie die op verschillende plekken werden gevoerd, is dat er mensen zullen zijn die er misbruik van zullen proberen te maken. Echter wie ongelimiteerde hosting aanbiedt, die moet dat ook waarmaken, of niet?
Wie een ongelimiteerde dienst aanbiedt, kan die niet stiekem limiteren. T-Mobile werd door de Reclame Code Commissie in eerste aanleg én in hoger beroep op de vingers getikt, omdat het onbeperkt internet aanbiedt, maar de gebruiker tot 64 kbps afknijpt zodra een bepaalde hoeveelheid dataverkeer is gegenereerd.
De overweging van de RCC geeft een goed beeld van wat er mag worden verwacht van een ongelimiteerde of onbeperkte dienst:
Het College acht het op grond van het voorgaande aannemelijk dat de gemiddelde consument ook de gebruiksmogelijkheden in verband brengt met ‘onbeperkt internet’, in die zin dat men niet alleen online blijft maar ook ‘onbeperkt’ gebruik kan blijven maken van de diensten (applicaties) die internet biedt. Indien de gemiddelde consument wezenlijk wordt beperkt in de mogelijkheden die internet biedt, zal hij de aangeboden dienst daarom niet meer als onbeperkt ervaren.
Deze overweging is net zo goed van toepassing op ongelimiteerde hostingdiensten. De gebruiker moet daadwerkelijk de mogelijkheid hebben om onbeperkt opslagruimte te gebruiken en dataverkeer te genereren.
Kan een hoster die ongelimiteerde webhosting aanbiedt dan niks doen om excessief gebruik te voorkomen? Dat valt gelukkig mee. De webhostingdienst is bedoeld voor het hosten van websites. Indien een gebruiker het webhostingpakket gaat gebruiken om een offsite backup van zijn NAS te maken of rainbow-tabellen gaat opslaan met MD5-hashes, dan kun je je afvragen of dit nog wel dient te worden aangemerkt als ‘normaal gebruik’.
Voorwaarden
Een webhoster die ongelimiteerde webhosting aanbiedt, doet er daarom verstandig aan in zijn voorwaarden te zetten wat onder normaal gebruik valt en eventueel ook welk gebruik juist niet is toegestaan. Dat is ook helemaal niet zo merkwaardig, er zijn voldoende hosters die niet willen dat er downloadwebsites, porno of andere zaken op hun servers worden gehost.
Het probleem dat andere bronnen dan opslagruimte en dataverkeer, zoals gebruik van RAM en CPU-tijd niet ongelimiteerd zijn, doet ook niks af aan het ongelimiteerde webhosting. Het gaat er namelijk om wat je ongelimiteerd aanbiedt. Een webhoster zal daarom duidelijk moeten communiceren dat het enkel de opslagruimte en dataverkeer zijn die hij ongelimiteerd aanbiedt.
Ook wanneer een klant bijvoorbeeld zelf gratis hosting gaat aanbieden dat gebaseerd is op het onbeperkte webhostingpakket, dan is dat waarschijnlijk niet aan te merken als normaal gebruik. Dat voelt ook als vals spelen. Het is een beetje als op de vraag welke wens je zou doen, als je er één mag doen en antwoorden, dat je dan zou wensen dat je nog eens 1.000 wensen mag doen.
Dat laatste voelt niet alleen als vals spelen, maar dat is het ook. Het recht eist van personen die zaken met elkaar doen dat ze zich redelijk gedragen. Dat betekent voor de webhoster dat hij daadwerkelijk een dienst aanbiedt die voor de gebruiker als ongelimiteerd kan worden ervaren. Aan de andere kant wordt er van de gebruiker verwacht dat hij de dienst op een normale manier gebruikt en niet om allerlei fratsen uit te halen.
Al met al is misbruik bij ongelimiteerde webhosting goed te voorkomen. Een webhoster die ongelimiteerde webhosting aanbiedt, doet er evenwel verstandig aan om in zijn voorwaarden een aantal zaken op te nemen waarmee normaal gebruik en misbruik gedefinieerd worden.