Een makkelijke vraag waarop nog nooit een snel antwoord mogelijk was
- Door
- Rashid Niamat
- geplaatst op
- 10 februari 2014 08:01 uur
Als je begint met het in kaart brengen van de hostingsector is het direct bingo. Het is bekend dat niet iedereen zich in zijn kaarten laat zien. Opscheppen over het aantal klanten, vaag doen over omzet en uitbreidingsplannen dik aanzetten, zijn onderdeel van de cultuur die de hostingindustrie kenmerkt. Wie niet in de gaten heeft dat het gewoon is elkaar op die punten in de maling (want humor is de sector niet vreemd) te nemen, krijgt een beeld dat op de nodige punten onjuist is. Andere bedrijven die iets doen met internet – denk aan de telco’s, netwerk operators of datacenterexploitanten – hebben ook gevoel voor humor. Omdat de meeste beursgenoteerd zijn, is de kwaliteit van de cijfers die zij noemen in de regel wel geloofwaardiger. Dat die cijfers dan vervolgens weer lastig zijn uit te splitsen naar omzet gemaakt in Nederland is een vaste tegenvaller. Tenslotte is er nog een groep waarover altijd gesteggeld wordt of zij nu wel of niet tot het internet ecosysteem gerekend moeten worden. Is de omzet die bijvoorbeeld DHL en UPS maken met het bezorgen van de e-commerce bestelling nu wel of niet deel van het internet ecosysteem?
Hoe langer je nadenkt over de vraag, des te duidelijker wordt het dat het echt een lastige opgave is. Toch zijn er mensen en organisaties die willen weten wat die waarde bij benadering is. Het zijn in de eerste plaats de vertegenwoordigers van de koepelorganisaties. Als zij kunnen aangeven dat de achterban voor ’tig miljard’ euro bijdraagt aan de economie is de politiek eerder geneigd te luisteren. De politiek heeft er belang bij te weten hoe groot de sector (eigenlijk: sectoren) is omdat Nederland al jaren dringend op zoek is naar succesverhalen om de economie – vooral de export dan – een boost te kunnen geven.
Met dit in het achterhoofd is het dus begrijpelijk dat onder auspiciën van Deloitte vorig jaar ‘Digital Infrastructure in the Netherlands – The Third Mainport’ verscheen. Samen met AMS-IX, Rabo, ECP en DHPA is getracht in beeld te brengen hoezeer internet bijdraagt aan de BV Nederland en of het een paradepaardje moet worden naast Rotterdam en Schiphol. Vandaar dus de kreet ‘Third mainport’.
Over de kwaliteit van dit werk valt het nodige te schrijven, maar een punt verdient absoluut waardering. Eindelijk wordt zwart op wit gesteld dat het onmogelijk is met de huidige definities waarop statistiek en onderzoek zijn gebaseerd (de SBI codes – Standaard BedrijfsIndeling) een goed beeld te krijgen van het ecosysteem dat internet voorstelt. Voor zover bekend is het vooral de DHPA geweest die dit punt wenste te maken. Klinkt heel logisch en makkelijk, maar insiders weten dat dit bijna revolutionair is. Reken maar dat er weerstand te verwachten is bij sectoren en bedrijven die door nieuwe definities opeens veel minder belangrijk blijken te zijn.
Er is ook een risico aan het wijzigen van de SBI’s verbonden. De Britse regering heeft recent een dergelijke stap genomen en opeens is het aandeel van ‘digital’ binnen de economie met tientallen procenten (!) gestegen. Alles en iedereen met een website – zelfs de padvinderij – wordt beschouwd als deel van het internet ecosysteem. Je reinste bedrog, maar in de strijd tussen landen zich zelf te positioneren als beste vestigingsplaats van IT sneuvelt de waarheid als eerste.
Conclusie: het is goed dat door partijen als de DHPA Nederland wellicht op een andere manier de waarde van internet voor de economie gaan meten. Het is wel te hopen dat politiek en bedrijven de nieuwe inzichten niet voor het eigen gewin gaan misbruiken.