- Door
- Arnout Veenman
- geplaatst op
- 16 november 2006 23:17 uur
Vandaag was ik aanwezig bij een seminar ‘Toekomstige Regulering Elektronische Communicatie‘ waarbij er gesproken werd gesproken over hoe in de toekomst de electronische communicatie zal worden gaan gereguleerd. Daarvoor is er nu een reactie geformuleerd door het ministerie van Economische Zaken en dat werd vandaag besproken.
In de introductie over de zes pijlers van de Toekomst Electronische Communicatie (TEC) zijn er 6 pijlers uiteen gezet door het ministerie van Economische Zaken (MinEz) over hoe zeg maar de telecommarkten zich verder zouden moeten ontwikkelen. Eén daarvan vond ik specifiek interessant, namelijk dat ze het MKB ook willen bereiken.
Tijdens de eerste discussie heb ik daar op ingespeelt door te opperen dat het MKB en de jonge ondernemers die zelf onderdeel van de telecommarkten uitmaken hierbij gewoon niet betrokken zijn, wat ook weer bleek uit het feit dat ik de enige jonge MKB ondernemer was daar. Uiteraard vonden ze dat een zeer interessant standpunt, echter gaven ze aan dat het héél lastig voor ze is om die doelgroep te bereiken, maar proberen al veel te doen, zoals innovatie vouchers en handelsmissies.
Waarop ik juist aangaf dat véél van die jonge ondernemers zelf nog aan een universiteit verbonden zijn en niet echt de neiging hebben om aan hun eigen universiteit ‘kennis in te kopen’ en verder zijn ze veelal ook gebonden aan Nederland en is een handelsmissie een stap te ver voor ze, gezien ze eerst goed voet aan de grond moeten krijgen op de eigen thuismarkt. Daarop waren ze ook wel benieuwd wat ik voor oplossing had, die heb ik niet op voorbaat natuurlijk, maar er moet wel goed over nagedacht worden over hoe het MKB en de jonge ondernemers bereikt kunnen worden. Ik heb even kort gesproken aan het einde van de pauze met de bewuste spreker van MinEz en wellicht gaat die nog navolging krijgen, dus dat kan nog interessant worden 😉
Het belangrijkste punt van discussie was het veto recht dat de Europese Commissie (EC) krijgt inzake het handelen van de nationaal regulerende instanties (NRI), wat in Nederland de OPTA is. Hiervoor heeft de EC een lijst met ‘markten’ gemaakt, én het is nu de bedoeling dat de EC veto recht heeft om een bepaald handelen van een NRI te blokkeren. Dus eigenlijk komt het er op neer dat de de EC héél veel macht krijgt wat betreft de regulering van de electronische communicatie markten. In principe was iedereen het er wel over eens dat de EC deze rechten niet moet hebben, op een club van de ‘concurrenten van KPN’ verenigt in ‘ACT’ niet.
Daarnaast was er héél wat discussie en standpunten of dingen ex ante of ex post moeten worden gereguleerd, dus vooraf of achteraf, en hoe regulering moet plaats vinden. Al moet ik daarbij eerlijk bekennen dat je echt zat met een discussie die echt heel erg van hoe moet er gereguleerd worden zat. Eigenlijk een beetje getouwtrek, van op welk moment moet je reguleren en wat moet er gereguleerd worden.
Een standpunt dat ik hierbij heb ingenomen is dat er genoeg regelgeving is, echter veel te weinig handhaving. Daarnaast leidt meer regulering ook weer tot een verminderde handhaving, omdat mensen de regulering gaan verwaarlozen omdat ze anders niet meer normaal kunnen werken en dat al helemaal als de handhaving, die dan ook prioriteiten moet gaan stellen, niet toeneemt.
Tijdens het pandeldebat, ging het eveneens weer over veto’s en ante ex en post ex regulering en eigenlijk was iedereen het vanuit net een andere visie wel met elkaar eens. Toen ik daarop het standpunt in dat de macht op dit moment enkel nog ligt bij de LASTMILE en dat je vandaaruit op een marktplaats terecht komt als een internet exchange waar er vrij kan worden gekozen voor de dienstenaanbieders naar keuze.
Dit standpunt werd door één van de andere bezoekers die ook veelal het woord had fel ondersteund en zelfs nog een stukje aangevuld. Een van de panelleden, die naar eigen zeggen een jurist is en geen techneut, waar die overigens zelf niks aan kan doen, vond het toch moeilijk te verkroppen dat kabel en telefoon lastmile het zelfde zou zijn. Echter kon ik dat ontkrachten doordat het toch allemaal het zelfde IP is dat over het lijntje gaat.
Hierop kon ik het standpunt innemen dat er eigenlijk helemaal geen regulering is, zeker met het oog op de toekomst waar er ook nog UMTS/HDSPA, Wireless Local Loop, WiFi Mesh en Fibere to Home mogelijk wordt, zodat er voor de ‘LASTMILE’ ook genoeg keuze komt, zolang het wordt aangeboden door verschillende partijen en dat regulering bovenop de reguliere mededingingswet niet noodzakelijk meer zal zijn. Voorzitter Arie van Bellen vroeg zich af of dit inderdaad de toekomst is of ik er toch iets te naief tegenaan kijk. Ik kreeg bijval van een van de panelleden die aangaf dat wanneer er naar mobiele aanbieders worden gekeken in de toekomst wel 7 ‘LASTMILE’ aanbieders zullen zijn om uit te kiezen.
Afgezien van het feit dat het een héél erg beleidsmakend en dus taaie materie was, heb ik vandaag toch de nodige succes geboekt en ook naar mijn idee een waardevolle bijdrage kunnen leveren een de discussie over de toekomst van regulering van electronische communicatie. Het ‘diensten’ denken moet weg en er moet in ’toegang’ worden gedacht tot de marktplaatsen, waar de diensten in te kopen zijn. In het kader daarvan heb ik de NDIX genoemd als zo’n voorbeeld.
Het geweldig dat dit soort seminars worden georganiseerd, dat geeft alle stakeholders de mogelijkheid om op een informele wijze bij elkaar te komen en de standpunten te bespreken. Daarvoor complimenten aan zowel het Ministerie van Ecomische Zaken en ECP.NL die dit mogelijk hebben gemaakt!
