- Door
- Arnout Veenman
- geplaatst op
- 19 december 2006 14:23 uur
Gisteren was ik op de koffie uitgenodigd bij Unifiedroot. Over Unifiedroot had ik enige tijd geleden een tweetal kritische berichten geschreven. Wat voor Unifiedroot genoeg aanleiding was om mij uit te nodigen voor een kop koffie. Een aanbod waar ik uiteraard op ben ingegaan. Zodoende heb ik gisteren op kantoor van het PR bureau van Unifiedroot, Trimedia Benelux in Haarlem, een goede discussie gehad met managing director van Unifiedroot, Erik Seeboldt en managing director van Trimedia Benelux, Richard Neve.
Het eerste deel van het gesprek ging over het ontstaan van Unifiedroot. Er zijn een aantal vreemde berichten geweest op Netkwesties, waar Unifiedroot wel in genoemd werd, maar je in redelijkheid niet kan zeggen dat ze er bij betrokken zijn. Unifiedroot is compleet nieuw opgezet bedrijf, dat geen enkel verband houdt met eerdere initiatieven waarover het dus ging in de Netkwesties zaak. Het enige verband daarmee is, dat Unifiedroot, naar eigen zeggen, van één van de partijen de lijst met TLD’s had overgekocht. Het lijkt erop dat één van de andere partijen, die genoemd is in de Netkwesties artikelen, het daar niet mee eens is. Echter speelt dat verder voor dit verslag geen rol.
De structuur van UnifiedRoot bestaat uit een holding met een werkmaatschappij die sales en marketing doet en een werkmaatschappij die de technische uitvoering doet. Echter is het gezamelijk wel één private onderneming, met één management.
Persoonlijk vind ik de structuur van Unifiedroot niet zo heel erg belangrijk, dit gezien er een nog veel fundamentelere kwestie speelt. Namelijk het feit dat Unifiedroot buiten ‘de internetgemeenschap’ om een eigen rootserver neerzet en als private organisatie eigen TLD’s aan het uitgeven is. De vraag die ik daar op terug kreeg was is wie is die ‘internetgemeenschap’, wie bepaald dat? Volgens Erik Seeboldt zijn er heel veel ondernemingen die niet tevreden zijn met het huidige internet en die graag een eigen TLD willen en die niet kunnen krijgen. Die marktvraag wordt beantwoord door UnifiedRoot.
Echter is er al één overkoepelend orgaan genaam de ICANN, dat namens de hele ‘internetgemeenschap’, dat voor mij betekent iedereen op internet de belangen behartigd. Als je iets wilt bereiken moet je dat via de ICANN doen. Anderzijds is het ook weer zo dat heel veel landen zoals bijvoorbeeld Brazilie en China niet tevreden zijn met de ICANN. Daarnaast merkte Erik Seeboldt op dat het contract dat ICANN met het contract dat het heeft gesloten met Verisign, zich ook bijna lijkt te gedragen als een commerciele partij.
Daarnaast werd mij ook verteld dat in China al zijn eigen DNS-servers heeft met ‘eigen domeinnamen’. Ik was er van op de hoogte dat tijdens bijeenkomsten over regulering van internet gewaarschuwd werd voor dergelijke ontwikkelingen, echter dit was voor mij compleet nieuw. Dit is zojuist door een derde min of meer onafhankelijke bron bevestigd, zodoende is het aannemelijk dat dit waar is.
Even los van de vraag of de activiteiten van Unifiedroot wenselijk zijn, is het natuurlijk ook een interessant vraagstuk waarom nou toch eigen TLD’s. Zoals al aangegeven zou er dus behoefte aan zijn. Wat hierbij telkens terug kwam was bedrijven die met hun eigen TLD veel sneller konden schakelen met acties, producten en vestigingen. Denk bijvoorbeeld aan parkeren.schiphol in plaats van www.schiphol.nl/informatie/parkeren. Daar ben ik het dus compleet mee oneens. Het is nu allang en breed mogelijk om parkeren.schiphol.nl te gebruiken. Echter waarom wordt dat dan niet gebruikt? Waarom zet men overal www voor en waarom typ je niet schiphol.nl in, maar www.schiphol.nl. Waarschijnlijk omdat iedereen begrijpt dat zodra er www. voorstaat dat het om een ‘web adres’ gaat.
Wat dat betreft kreeg ik een prachtig verhaal te horen, dat er vast en zeker als zoete koek in gaat bij het (top-)management en de afdelingen marketing en business development van menig bedrijf, echter uit het verhaal wist ik geen extra toegevoegde waarde te halen in vergelijking met het huidige domeinnaam systeem. Enigzins oneerbiedig zou je het oude wijn in nieuwe zakken kunnen noemen.
Wanneer het Unifiedroot nou toch lukt om hun TLD’s erkend te krijgen, of in iedergeval dat de TLD’s geresolved gaan worden door de grote ISP’s. Daarvoor heeft Unifiedroot een advisoryboard met (kritische) specialisten/grootheden op het gebied van internet, die daar over de verdere ontwikkelingen en vraagstukken zullen moeten gaan beslissen. Hierbij is mij zelfs meermalen toegezegt dat het geen probleem is als het TLD-systeem uiteindelijk onder een altruistische organisatie komt, waaronder dan de registrars van de TLD’s komen te zitten. De organisatie zou dan de gedane investering terug kunnen verdienen als één van de registrars. Dus het zal dan niet zo zijn dat Unifiedroot de absolute controle krijgt over de nieuwe TLD’s. Waarbij ik heb opgemerkt dat dat nu een belofte is, alleen de aandeelhouders hebben het laatste woord en wie zegt dat de aandeelhouders op het moment dat het zover is, dan ook zo zullen beslissen.
Een ander probleem dat ik voorzie met het massaal uitgeven van TLD’s is dat je op die manier te snel door je (publieke) bronnen heen gaat. Vergelijk het met het opraken van olie of IPv4 adressen. Als je kijkt naar de domeinnamen die allemaal al onder de .com TLD geregistreerd zijn, dan zie je dat een dergelijk scenario voor TLD’s ook niet onreeel is. Echter is het nu nog voor toekomstige generaties mogelijk om onder een nieuwe TLD domeinnamen te registreren. Zodra er TLD domeinnamen as-such registreerbaar worden, dan bestaat die mogelijkheid niet meer zodra de TLD’s as-such opraken. Het risico is dus dat er een paaseiland ontstaat, waarbij alle (natuurlijke/publieke) bronnen worden opgebruikt en uiteindelijk een kale rots overblijft die niet meer te gebruiken is voor de komende generaties.
Het verweer daarop is dat er heldere policies zijn voor het gebruik van TLD’s en dat deze worden getoetst aan de internationaal geregistreerde merken. Zodoende is het in principe niet mogelijk om een TLD te registreren die als merknaam van een derde is geregistreerd. Echter verder is alles registreerbaar. Dus als je je realiseert dat er binnen de .com TLD vrijwel niks nuttigs meer vrij is met 50 miljoen geregistreerde domeinnamen, mag je je afvragen wat er gebeurt als er op elke 100 inwoners in de wereld 1 TLD wordt geregistreerd, wat neerkomt op 60 miljoen domeinnamen. We moeten dus rekening houden met de toekomstige generaties en de generaties daarna, die ook een eigen domeinnaam willen registreren en dan wordt het snel duidelijk dat er voor hun op die manier een Paaseiland overblijft als TLD’s vrij registreerbaar zijn.
De discussie/meeting met Unifiedroot, was erg goed en scherp. Het valt mij op dat het hele concept van Unifiedroot voor het grotendeel op marketing gericht is. Uiteraard hoeft dat geen probleem te zijn, gezien je als pionier je concept moet verkopen en daarvoor is marketing veelal essentieel. Het is altijd prachtig om te zien hoe men aan het pionieren is en zich daar vol met ambitie voor inzet. Echter voorzie ik beren op de weg, wat betreft de duurzaamheid van het aan een ieder uitgeven van TLD’s met het oog op de toekomst.
Rest mij nog om Erik Seeboldt van Unifiedroot en Richard Neve van Trimedia Benelux te bedanken voor de uitnodiging en de gelegenheid om eens van gedachten te wisselen over hetgeen dat Unifiedroot doet.