- Door
- Rashid Niamat
- geplaatst op
- 13 oktober 2014 08:01 uur
Een van de factoren die het succes van een datacenter bepaalt, is de connectiviteit. In Nederland zien we dat vaak gelinkt worden aan het begrip carrier neutraal. Een datacenter dat meerdere connectiviteitspartijen toegang verstrekt, heeft betere kaarten. Het is een breed onderwerp waarover ISPam eind vorige maand met Jan Hoogenboom, COO van NL-ix, sprak.
Wie op de NL-ix kaart kijkt, ziet dat er circa 50 locaties in Nederland worden ontsloten en elders in Europa ongeveer 20. Interessant is dat Europa voor NL-ix niet meer ophoudt bij Frankfurt, het aantal stippen op de kaart verder naar het Oosten toont landen die voor kort weinigen opvielen. Maar waarom zit NL-ix in Wenen? Hoogenboomn: “wij kijken naar plekken waar al veel partijen bij elkaar komen, daarvoor gebruiken we onder andere peeringDB. Dat geeft geen volledig beeld, maar wel een aardige indicatie. En dat we nu ergens nog niet zitten, betekent niet dat er over enige tijd genoeg aanleiding is dat wel te doen, maar we zijn een kleine club dus we kunnen niet alles tegelijk oppakken.”
Wat de NL-ix volgens Hoogenboom verder altijd heel goed in de gaten houdt is hoe open de markt is: “wij kunnen alleen maar succesvol zijn in een land als de markt open en geliberaliseerd is, daarop is ons ecosysteem gebaseerd”. Daarnaast moet er nog een gezonde match tussen de partijen zijn. Hoogenboom: “Een locatie is voor ons interessant als die genoeg carrier neutraal (CN) is zodat er ook andere partijen kunnen aansluiten. Voor het datacenter moet het duidelijk zijn dat binnenhalen van NL-ix toegevoegde waarde biedt.” CN kent daarbij twee vormen: de jure en de facto. In het eerste geval zegt een DC CN te zijn en meerdere carriers en peerings toe te staan. Als er slechts 1 carrier aanwezig is dan is op dat moment niet echt sprake van CN. Met de facto wordt bedoeld dat in het DC al meerdere partijen zitten, peering functioneert en ook de MMR werkt op een wijze die wij in Nederland heel gewoon vinden.
Wat wij heel gewoon vinden in Nederland, is trouwens betrekkelijk. Zowel Hoogenboom als Jasper Lankhorst, die ook bij het gesprek aanwezig was, waren op twee punten heel stellig. Lang niet elk DC in Nederland is CN en delen van het DC-landschap zijn niet in kaart gebracht. Dus wat is dan heel gewoon? Er zijn partijen, vooral in de hoek van de grote internationale carriers die onder de radar blijven. Hoeveel en wat voor verkeer zij verwerken, is onbekend. In het verlengde van die constatering merkte Hoogenboom ook nog op dat de NL-ix nooit weet hoe goed een DC commercieel gezien draait. Zelfs de techniek of de continuïteit van een DC kan de NL-ix niet volledig inschatten. Hoogenboom: “als de stroom links uitvalt terwijl wij rechts staan zullen we dat niet merken”. Vragen hierover kunnen dus ook niet beantwoord worden, nog los van het feit dat de NL-ix op dit vlak voor zichzelf totaal geen rol ziet weggelegd.
Naast het eerlijk toegeven van beperkt zicht op de markt, waren beiden verder heel duidelijk in het beantwoorden van de vraag over het classificeren van de Nederlandse DC-markt. Hoogenboom: “de omvang van een gebouw of organisatie zegt niets. Grote ondernemingen die deel zijn van ons ecosysteem kunnen minder verkeer verwerken dan een kleiner DC”. Dat zelfde gaat ook op voor de professionaliteit van een organisatie: size doesn’t matter.
In dat laatste klinkt door dat de NL-ix, scherp lettend op het in stand houden en waar mogelijk uitbouwen van het ecosysteem, zich beschouwt als facilitator van alle gebruikers van een systeem, waarbij iedereen even belangrijk is.
[advpoll id=”97″ title=”Vraag van de dag” width=”100%”]