- Door
- Arnout Veenman
- geplaatst op
- 31 januari 2007 10:57 uur
Het Amsterdamse gerechtshof is van mening dat een domeinnaam in beginsel niet meer is dat een adres van een domeinnaamhouder (zoals een telefoonnummer). Het gerechtshof zegt hierover in een arrest van 19 oktober 2006 (gepubliceerd op 25 januari 2007):
Daarnaast heeft de rechtbank geoordeeld dat een domeinnaam slechts moet worden aangemerkt als adres, respectievelijk vindplaats op internet, waarbij de eerste inschrijver vóór een latere gaat tenzij sprake is van bijzondere omstandigheden, waarvan in dit geval niet is gebleken.
…
Met de rechtbank is het hof van oordeel dat in beginsel een domeinnaam niet meer of anders is dan een adres van de domeinnaamhouder.
Dit is zeer interessant, gezien het gerechtshof hiermee domeinkaping (deels) lijkt te legaliseren, doordat het ‘blote’ houderschap en het gebruik van een domeinnaam géén inbreuk op een handelsnaamrecht oplevert. Enkel wanneer de naam die in de domeinnaam voorkomt door de houder/gebruiker van de domeinnaam ook wordt gebruikt als handelsnaam (op de website), dan ‘kleurt’ dat de domeinnaam alszijnde handelsnaam gebruik en maakt de domeinnaam wél inbreuk op het handelsnaamrecht.
Natuurlijk zal het altijd zo blijven dat domeinnamen die aantoonbaar ter kwader trouw worden geregistreerd of in het geval van een zwaar wegend algemeen belang zal worden toegewezen aan een handels- of merknaam bezitter. Echter zolang als de website wordt gebruikt (als vindplaats/adres op internet) voor een website waarbij de bewuste naam in de domeinnaam niet als handelsnaam of merk wordt gebruikt dan maakt de domeinnaam in beginsel geen inbreuk op een handelsnaamrecht van een ander.
Het is daarbij wel belangrijk dat de domeinnaam ook daadwerkelijk als adres wordt gebruikt. Zolang als dat niet het geval is, kan de rechter anders beslissen, zoals we zagen in het vonnis in de zaak van verschillende Idols kandidaten tegen Mijn-Sleutel, al zijn er een aantal verschillen tussen het handelsnaam en merkenrecht. In dat vonnis concludeerde de rechtbank:
De voorzieningenrechter is vooralsnog van oordeel dat nu gedaagde de domeinnamen totnogtoe nog op geen enkele wijze heeft gebruik hij geen recht heeft verkregen waarvoor de later gedeponeerde merken zouden moeten wijken.
…
De voorzieningenrechter is daarom vooralsnog van oordeel dat het merkrecht van eisers sterker geacht moet dan het domeinnaamrecht van gedaagde.
Resumerend valt te conluderen dat een domeinnaam enkel een adres is, die naar iets verwijst. Als een domeinnaam niet gebruikt wordt en dus nergens naar (of naar placeholder pagina) verwijst, dan zou je op basis van dit vonnis gecombineerd met bovenstaand arrest kunnen concluderen dat daarmee de domeinnaam een bloot vermogensrecht is en geen adres, athans niet zo gebruikt wordt en daarmee inbreuk kan maken op een handelsnaam of merk.