- Door
- Arnout Veenman
- geplaatst op
- 20 april 2007 07:03 uur
Gisteren was ik als toeschouwer/pers aanwezig bij de zitting in het kort geding van de Staat tegen de houder van de persoonsdomeinnaam www.112.nl. Zelf was ik zo’n 30 minuten voor de zitting aanwezig. Kort na mij waren ook de advocaat voor de staat Mr Boukema en enkele andere personen aan zijde van de staat aanwezig. Niet veel later waren ook Bram Heerink en zijn advocaat Mr Quirijn Meijnen aanwezig. Daarna kwamen er nog een aantal toeschouwers aan de zijde van de gedaagde, die op IRC al hadden aangegeven dat ze zouden komen.
Nadat de zitting van start was gegaan, beide advocaten zich hadden voorgesteld en alle producties (documenten) waren gecontroleerd, ging de zitting inhoudelijk van start.
Mr Boukema voerde als eerste aan dat de KLPD problemen had door het gebruik van www.112.nl als domeinnaam, die doorlinkt, althans doorlinkte, naar een website met pornografische inhoudt. Verder zou in 2002 al onderhandeld zijn over overdracht van de domeinnaam, waarbij de gedaagde 24.000 euro voor overdracht zou hebben gevraagd. Wat de Staat geweigerd had. Daarna bleek dat er een document ontbrak in de verzameling van de documenten van de president (rechter), waarna Mr Boukema dit moest betrekken bij een van de andere aanwezigen, waarna het alsnog aan de president kon worden overhandigd.
Mr Boukema gooide het er op dat de Staat de domeinnaam 112.nl (www.112.nl) nodig heeft om te voldoen aan de verplichting om ook in digitale vorm het nummer 112 als alarmnummer beschikbaar te hebben. Daarnaast zou de houder de (persoons)domeinnaam niet actief gebruiken, maar enkel doorlinken naar een website met pornografische inhoud, wat dus direct na de sommatie van de Staat veranderd is naar de website 112.startkabel.nl. Door de website met pornografische inhoudt zou de KLPD klachten krijgen van ouders van kinderen die www.112.nl bezochten en daarnaast zou daardoor de bemanning van het alarm nummer 112 belaagd worden met vulgaire praat.
Hierna ging Mr Boukema in op de vraag hoe het nou toch kon dat de gedaagde een domeinnaam kon registreren die numeriek is, terwijl het regelement van SIDN dat helemaal niet. Volgens Mr Boukema heeft de gedaagde gebruik gemaakt van een ’trukje’. Namelijk door de domeinnaam www.112.nl te registeren, een domeinnaam is eigenlijk het deel achter de eerste punt, van rechts naar links gezien, na het TLD (in dit geval .nl). Het www zou vergelijkbaar zijn met een doorkiesnummer. Zo is het domeinnaam Google eigenlijk google.nl, maar www. ervoor geeft aan dat het gaat om een website en bijvoorbeeld smtp. ervoor geeft aan dat het gaat om een mailserver, etc, dat eigenlijk bedoeld is dat de server weet waar het om gaat.
Door www.112.nl als persoonsdomeinnaam te registeren, heeft de gedaagde volgens Mr Boukema misbruik gemaakt van de mogelijkheid die persoonsdomeinnamen boden, deze waren namelijk bedoeld zodat meerdere personen met de zelfde (achter)naam toch een eigen domeinnaam konden registeren en niet om toch verkapt een numeriek domeinnaam te registreren.
Ook refereerde Mr Boukema aan het Domeinnaamdebat 2006 waaruit zou blijken dat er bij de aankomende introductie van persoonsdomeinnamen geen numerieke domeinnamen mochten worden geregistreerd. Hij citeerde hieruit het volgende “er mogen geen nummers worden geregistreerd die een bestaand telefoonnummer vormen;”. Nu ik zelf het eindrapport er nog eens heb bijgepakt blijkt dat dit geen uitkomst/aanbeveling uit het debat is, maar dat het gaat om een mogelijke beperking die uiteindelijk door het debat zelf niet is overgenomen. De aanbeveling aan SIDN luidt namelijk: “De lokale internetgemeenschap ondersteunt de introductie van zuiver numerieke domeinnamen onder.nl. Het advies is om geen restricties te hanteren voor registratie (anders dan technisch noodzakelijke).”.
Verder ging Mr Boukema nog in op het feit dat de Staat (via spoedinschrijving) een merkrecht op 112 had verkregen en daarmee er met www.112.nl inbreuk werd gemaakt op het merkrecht van de Staat. Ook zou de gedaagde de informatie voorziening van de Staat aan haar burgers met het registreren van www.112.nl (bewust) frustreren. De gedaagde zou ook nog misleidende reclame maken door het gebruik van het teken 112 en zo was er nog een aantal andere argumenten van Mr Boukema, waarom het registeren en het gebruik van www.112.nl door de gedaagde onrechtmatig zou zijn.
Als laatste punt is het natuurlijk zo dat conform het reglement van SIDN een persoonsdomeinnaam enkel op naam kan staan van een natuurlijk persoon, daardoor kan de staat zelf de bewuste domeinnaam niet registreren. Daarom eiste Mr Boukema dat de gedaagde de domeinnaam overdraagt aan een door de Staat aan te wijzen natuurlijk persoon die de persoonsdomeinnaam dan voor de Staat zal beheren.
Hierna was het de beurt aan Mr Meijnen, het eerste punt was het in twijfel trekken van het spoedeisende belang dat de Staat bij deze zaak heeft gezien de persoonsdomeinnaam niet langer meer doorlinkt naar een website met pornografische inhoudt maar naar een website met een verzameling links over hulpdiensten. Daarnaast zou de Staat ondertussen 6 jaar hebben laten verstrijken alvorens een kort geding aan te spannen. Daarmee zou de vordering van de staat in verband met te weinig spoedeisendheid moeten worden afgewezen.
Op 23 maart zou de gedaagde door de advocaat van de Staat zijn benaderd voor overdracht van de persoonsdomeinnaam, de gedaagde zou daar aan mee willen werken voor een vergoeding van 2.500 euro. De Staat zou dat echter hebben geweigerd en daarna met behulp van een spoed inschrijving 112 als merk hebben laten registreren.
Volgens Mr Meijnen maakt de gedaagde geen inbreuk op enig merk van de Staat omdat 112 beschrijvend zou zijn voor alles dat met hulpdiensten te maken heeft. Verder zou de gedaagde ook niet onrechtmatig handelen jegens de Staat door registratie van de persoonsdomeinnaam en het gebruik ervan.
De Staat vordert dat de gedaagde het verboden wordt om de aanduiding 112 op welke wijze dan ook in een domeinnaam te gebruiken en dat de domeinnaam 112.nl wordt overgedragen aan de Staat. Het probleem is echter, dat de gedaagde niet de houder van de domeinnaam 112.nl is, maar houder van de persoonsdomeinnaam www.112.nl. De domeinnaam 112.nl bestaat zelfs helemaal niet en is ook niet te registeren omdat het reglement van SIDN dat niet toestaat.
Mr Meijnen verwijst daarom naar het feit dat wil De Staat de domeinnaam 112.nl verkrijgen, dat ze dan bij de gedaagde aan het verkeerde adres is en SIDN zou moeten dagvaarden. Precies zoals de Reisinformatiegroep heeft gedaan om de numerieke domeinnaam 9292.nl te verkrijgen. De vordering van de Reisinformatiegroep is destijds afgewezen.
Op grond van het reglement van SIDN kan een persoonsdomeinnaam niet aan een rechtspersoon worden overgedragen. Het feit dat de Staat nu vraagt dat deze de gedaagde de domeinnaam aan een niet natuurlijk persoon dient over te dragen zou volgens Mr Meijnen moeten worden gezien als een poging om onder hetgeen in het reglement van SIDN is bepaald uit te komen.
Het nummer 112 verwijst naar hulpdiensten en noodsituaties, maar daarmee is het nog niet beperkt tot het gebruik in die context, tientallen andere media, waaronder websites en televisieprogramma gebruiken de aanduiding 112. Verder zou uit Europese regelgeving ook geen alleenrecht op de aanduiding 112 voortvloeien, aldus Mr Meijnen.
Mr Meijnen stelt verder dat het onzin is dat de Staat een verdragsverplichting niet zou nakomen door niet te beschikken over 112.nl (www.112.nl), gezien maar 6 van de 27 EU-lidstaten beschikken over de domeinnaam 112 onder de bij het bewuste land horende ccTLD.
Op het punt van het merkenrecht dat de Staat zou hebben op 112 stelt Mr Meijnen dat dit allereerst een spoed inschrijving betreft die nog kan worden doorgehaald, gezien 112 puur beschrijvend zou zijn, zo hamerde Mr Meijnen er ondermeer op dat er al eerder merken door het Benelux Merken Bureau die het nummer 112 bevatte zijn geweigerd. Daarmee concludeert hij dat dat hoogstwaarschijnlijk ook voor het merk 112 van de Staat gebeuren. Verder zou er ook geen sprake zijn van een onrechtmatige daad of handelen, gezien er geen inbreuk zou zijn op een recht en er ook niet in strijd met de wet of wat maatschappelijk betamelijk is zou worden gehandeld.
Verder zou volgens Mr Meijnen er geen sprake zijn van het onmogelijk maken van het informeren van de bevolking over het bestaan van het alarm nummer 112. Een domeinnaam als sos.nl of alarm.nl zou daarvoor ook kunnen worden gebruikt. Dat is namelijk het mooie van domeinnamen, je bent namelijk niet enkel gebonden aan nummers.
Als laatste punt is de eis van de Staat om de gedaagde te verbieden om het nummer 112 in welke domeinnaam dan ook te gebruiken op straffe van een dwangsom van 10.000 euro per inbreuk in conflict zijn met zijn recht op vrijheid van meningsuiting. De gedaagde zou dan ook geen domeinnamen als waaromis112zoslechtbereikbaar.nl niet meer morgen registreren.
Daarmee eindigde het pleidooi van Mr Meijnen.
Gezien Mr Meijnen had aangegeven dat de gedaagde voor 2.500 euro de persoonsdomeinnaam zou willen overdragen zag de president een kans om tot een schikking te komen, Mr Boukema gaf aan dat deze hierover wel kort gesprek zou willen gaan met zijn client (de Staat). Bij navraag bij gedaagde bleek echter dat dit opeen misverstand berustte, gedaagde had enkel aangegeven dat er ook betaald was voor domeinnamen van ministers die voor 2.500 euro waren overgedragen aan de Staat. Het betrof dus enkel een verwijzing naar die kwestie en geen aanbod om tegen betaling van 2.500 euro tot overdracht over te gaan.
In een reactie gaf Mr Boukema aan dat gedaagde inbreuk zou maken op de vertrouwensrelatie tussen de Staat en haar burgers door de persoonsdomeinnaam www.112.nl te gebruiken. Zo zou al gebleken zijn uit een eerdere zaak voor het Hof Amsterdam, waarbij verzekeraars betrokken waren. Deze inbreuk zou veroorzaakt worden doordat een bezoeker in de veronderstelling is een overheidswebsite te bezoeken wanneer deze de domeinnaam www.112.nl bezoekt.
Mr Meijnen haalde aan dat in het Domeinnaamdebat 2001 de introductie van persoonsdomeinnamen was voorgesteld. Daarbij waren ook een groot aantal vertegenwoordigers van de Staat aanwezig. De Staat heeft daarbij geen bezwaar gemaakt dat het mogelijk werd om de persoonsdomeinnaam www.112.nl geregistreerd kon worden. Mr Boukema voerde daar tegen aan dat SIDN een onafhankelijke organisatie is die toch doet wat ze wil. Ookal was de staat bij het Domeinnaamdebat 2001 vertegenwoordigd.
Mr Meijnen riep de president op om bij de EU navraag te doen over het al dan niet beschikbaar dienen te hebben van de domeinnaam 112 punt het bijbehorende ccTLD van het bewuste land.
Verder was Mr Meijnen van mening dat Mr Boukema zoveel argumenten inbracht, dat het naar zijn idee lijkt of Mr Boukema met hagel probeert te schieten en zo altijd wel iets weet te raken.
Als laatste diende de eis van de Staat te worden gewijzigd in het opeisen van de persoonsdomeinnaam www.112.nl in plaats van de niet bestaande, niet registreerbare domeinnaam 112.nl. Dit werd door de president toegestaan en ook de gedaagde wenste een inhoudelijke uitspraak in dit geding, gezien zoals de president terecht aangaf de gedaagde anders een week later anders weer op de zelfde plek zou (kunnen) zitten.
Ook werd de eis met betrekking tot het niet mogen registreren van een domeinnaam met het nummer 112 daarin verminderd, de formulering was in ‘positieve zin’, waarbij het geen probleem zou zijn wanneer de gedaagde achternaam.112.nl zou registreren.
De uitspraak in het kort geding is op 10 mei.
Het was een spannende zitting met veel argumenten, wie er gaat winnen durf ik echt niet op te gokken. Het is echt een zaak waarbij de president een inhoudelijk oordeel moet vellen en dit zal ongetwijfeld interessante jurisprudentie op gaan leveren. Het wordt afwachten tot 10 mei. Zelf vond ik het bijwonen van de zitting ook zeer interessant. Ik ben heel benieuwd wat de president zal besluiten.